Οι άνθρωποι μπορεί να απολάμβαναν τη συντροφιά των σκύλων ήδη από τη νεολιθική περίοδο, καθώς τους ένωναν κοινά ενδιαφέροντα για την τροφή και την προστασία. Η εξημέρωση σήμαινε ότι ο κάποτε κατά κύριο λόγο σαρκοφάγος σκύλος προσαρμόστηκε σε ένα πιο παμφάγο στυλ διατροφής και 30.000 χρόνια αργότερα, εξακολουθούν να προσπαθούν να μοιραστούν τα γεύματά μας μαζί μας. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να τρώνε κρεμμυδάκια;
Η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό όχι.
Η φυσιολογία των σκύλων και των ανθρώπων είναι πολύ διαφορετική. Ενώ μπορούμε να φάμε πολλά από τα ίδια πράγματα, οι σκύλοι σύντροφοί μας δεν μπορούν να χωνέψουν όλα όσα μπορούμε εμείς χωρίς αρνητικές συνέπειες, όσο κι αν το θέλουν.
Πιθανότατα γνωρίζετε ότι τα σταφύλια και οι σταφίδες είναι τοξικά για τις γάτες και τους σκύλους. Ίσως γνωρίζετε ότι η ίδια προσοχή ισχύει και για τα κρεμμύδια και το σκόρδο. Τα κρεμμυδάκια ανήκουν στο ίδιο γένος (Allium) με αυτά τα δύο λαχανικά. Μπορεί να μην έχουν τόσο έντονη γεύση όσο τα άλλα, αλλά μπορεί να είναι εξίσου θανατηφόρα. Όλα τα μέλη του γένους Allium, στο οποίο ανήκουν επίσης τα πράσα και το σχοινόπρασο, περιέχουν ενώσεις που περιέχουν θείο και οι οποίες ευθύνονται για την τοξικότητα έχοντας οξειδωτικές επιδράσεις στα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Το πρόβλημα με τα άλλιουμ
Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει τα σουλφοξείδια ως δηλητηριώδεις παράγοντες 2, με κυριότερο το n-προπυλικό δισουλφίδιο. Αυτές οι χημικές ουσίες προκαλούν μετουσίωση ή διάσπαση της αιμοσφαιρίνης που μεταφέρει οξυγόνο στο αίμα, με αποτέλεσμα το σχηματισμό σωμάτων Heinz 3, σε μια κατάσταση γνωστή ως αιμολυτική αναιμία.
Παρόλο που οι τοξικές επιδράσεις της κατάποσης κρεμμυδιού ξεκινούν εντός 24 ωρών, οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων μπορεί να μην παρατηρήσουν κανένα σημάδι μέχρι και μερικές ημέρες μετά την κατανάλωσή του από το σκύλο τους. Τα σημάδια πιθανής δηλητηρίασης περιλαμβάνουν:
- Λήθαργος
- Απώλεια της όρεξης
- Δυσανεξία στην άσκηση
- Εμετός
- Γαστρεντερική δυσφορία
- Χλωμές βλεννογόνες μεμβράνες (τα ούλα είναι το πιο εύκολο να εκτιμηθούν)
- Κόκκινα ούρα (αιμοσφαιρινουρία)
- Δύσπνοια
- Αδυναμία
- Κατάρρευση
Διάγνωση και θεραπεία μιας τυχαίας δηλητηρίασης
Η ανίχνευση των σωμάτων Heinz είναι ένα αποκαλυπτικό σημάδι αιμολυτικής αναιμίας. Λίγες άλλες τοξίνες μπορούν να προκαλέσουν το σχηματισμό αυτού του ασυνήθιστου κλινικού ευρήματος. Ο κτηνίατρος θα το διαγνώσει με βάση το ιστορικό του ζώου και την παρουσία των σωμάτων Heinz, που φαίνονται σε επίχρισμα αίματος. Ένας σκύλος δεν χρειάζεται να καταναλώσει πολλά κρεμμυδάκια για να εμφανίσει σημάδια δηλητηρίασης, με μόλις 15 έως 30 g/kg.
Εάν το κουτάβι σας έχει φάει πρόσφατα κρεμμυδάκια, ο κτηνίατρός σας μπορεί να προκαλέσει εμετό και να χορηγήσει ενεργό άνθρακα. Σε άλλες περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να χρειαστεί να είναι πιο επιθετική με μετάγγιση αίματος, ενδοφλέβια θεραπεία με υγρά ή οξυγόνο- δεν υπάρχει αντίδοτο για τη δηλητηρίαση και η θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως υποστηρικτική φροντίδα. Ποτέ μην επιχειρήσετε να κάνετε το σκύλο σας να κάνει εμετό στο σπίτι χωρίς να μιλήσετε με τον κτηνίατρό σας.
Η θεραπεία μπορεί να είναι παρατεταμένη, απαιτώντας νοσηλεία σε νοσοκομείο. Φυσικά, πολλά εξαρτώνται από το πόσο έφαγε το ζώο και από το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της κατάποσης και της διάγνωσης. Η παρακολούθηση της αιματολογικής εξέτασης είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι η αναιμία, εάν υπάρχει, είναι υπό έλεγχο. Ευτυχώς, τα θανατηφόρα περιστατικά είναι σπάνια μετά την κατανάλωση ασκαλώνια ή οποιουδήποτε είδους Allium.
Οποιαδήποτε ποσότητα που καταναλώνεται σε οποιαδήποτε μορφή μπορεί να προκαλέσει αυτή την ατυχή σειρά γεγονότων. Μπορεί να περιλαμβάνει κάτι τόσο φαινομενικά αθώο όσο η πίτσα που έχει περισσέψει. Ως εκ τούτου, σας προτρέπουμε θερμά να μη μοιράζεστε ποτέ με το σκύλο σας υπολείμματα από το τραπέζι, ειδικά αυτά που περιέχουν κρεμμύδια, κρεμμύδια, σκόρδα ή άλλα μέλη της ομάδας Allium. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τη δηλητηρίαση είναι να δίνετε στο κουτάβι σας μόνο τροφές και λιχουδιές που έχουν σχεδιαστεί για σκύλους.
Συμπέρασμα
Τα κρεμμυδάκια ανήκουν ψηλά στη λίστα με τα πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να δίνετε στο σκύλο ή τη γάτα σας. Δυστυχώς, δεν χρειάζονται πολλά για να προκαλέσουν σοβαρά σημάδια δηλητηρίασης. Συνιστούμε στους γονείς να καθοδηγήσουν τα παιδιά τους να μην δίνουν στα κατοικίδιά τους καμία ανθρώπινη τροφή – καλύτερα να είστε υπερβολικά προσεκτικοί παρά να καταλήξετε στην αίθουσα αναμονής των επειγόντων κτηνιατρείων. Προτείνουμε επίσης να παρακολουθείτε το κουτάβι σας όταν βρίσκεται κοντά σε τρόφιμα. Παρόλο που η ιστορία της εξημέρωσής τους έχει κάνει τους σκύλους πρόθυμους να μοιραστούν ό,τι υπάρχει στο πιάτο μας, εναπόκειται σε εμάς να τους προστατεύσουμε από τροφές που μπορεί να τους προκαλέσουν βλάβη.
