Η σχέση μεταξύ ανθρώπων και σκύλων έχει επιπτώσεις και στους δύο μας. Διάφοροι παράγοντες έπαιξαν ρόλο στην ποικιλομορφία των εργασιών που τους αναθέσαμε και, κατά συνέπεια, στις προσωπικότητες των ζωικών μας συντρόφων.
Η επίσημη πρακτική της δημιουργίας ρατσών σκύλων ξεκίνησε πριν από περίπου 160 χρόνια. Σύμφωνα με το Centrale Canine, υπάρχουν 378 ράτσες σκύλων. Η Αμερικανική Λέσχη Κένελ (AKC) τις κατηγοριοποιεί σε επτά ομάδες, κατατάσσοντάς τες ανάλογα με τον ρόλο τους. Αυτά και μόνο τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι υπάρχουν διάφορες προσωπικότητες μεταξύ των σκύλων.
Η γενετική συνιστώσα
Πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή για να κατανοήσετε πλήρως τις προσωπικότητες των σκύλων, συγκεκριμένα με τη γενετική. Οι οικόσιτοι σκύλοι διαθέτουν περίπου 19.000 γονίδια. Τα κουτάβια παίρνουν από ένα αντίγραφο του γονιδίου από τη μητέρα και τον πατέρα τους. Αυτές οι παραλλαγές ονομάζονται αλληλόμορφα. Εδώ είναι που μπαίνουν στο παιχνίδι οι δυνατότητες για διαφορετικές προσωπικότητες.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ορισμένα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς, όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ), έχουν κληρονομικές μορφές. Οι ερευνητές έχουν επίσης βρει παρόμοια στοιχεία για την επιθετικότητα, τον φόβο και την κοινωνικότητα. Μια άλλη μελέτη εξέτασε πώς το DNA μπορεί να αντικατοπτρίζει την προσωπικότητα σε 14 χαρακτηριστικά. Με βάση έρευνες ιδιοκτητών, η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ορισμένα χαρακτηριστικά έχουν ισχυρή γενετική βάση, σε ποσοστό έως και 50%.
Τι σημαίνει αυτό για την επιλεκτική αναπαραγωγή; Μια άλλη μελέτη εξέτασε τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς που σχετίζονται με συγκεκριμένες ράτσες. Πιθανώς, πρόκειται για έναν από τους κύριους παράγοντες αυτής της πρακτικής. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ενώ ορισμένα χαρακτηριστικά, όπως η συχνότητα ουρλιαχτού, έχουν ισχυρή γενετική βάση, η φυλή του σκύλου συνέβαλε μόνο κατά 9% στις διαφορές συμπεριφοράς τους, οδηγώντας τους στο συμπέρασμα ότι ορισμένα χαρακτηριστικά επηρεάζονται από πολλαπλά γονίδια καθώς και από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα δεν διαπίστωσε κανένα χαρακτηριστικό που να αφορά αποκλειστικά μία μόνο φυλή.
Αντίθετα, υπήρχαν σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ σκύλων της ίδιας ράτσας. Ορισμένες συμπεριφορές μπορεί να έχουν σποραδικές μορφές, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω τα πράγματα. Το συμπέρασμα είναι ότι η επιλεκτική αναπαραγωγή είναι πρακτική για τη διαμόρφωση και την τήρηση των προτύπων της ράτσας. Ωστόσο, δεν αποτελεί απαραίτητα ένδειξη της ιδιοσυγκρασίας. Υπάρχουν άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την προσωπικότητα ενός σκύλου.
Ανατροφή και κοινωνικοποίηση
Το πρώιμο στάδιο ανάπτυξης στη ζωή ενός σκύλου ονομάζεται κρίσιμη περίοδος κοινωνικοποίησης, η οποία επηρεάζει άμεσα τη συμπεριφορά. Η κρίσιμη περίοδος κοινωνικοποίησης λαμβάνει χώρα από την ηλικία των 3-14 εβδομάδων και ουσιαστικά αντιπροσωπεύει μια περίοδο κατά την οποία τα κουτάβια είναι ανοιχτά σε νέες εμπειρίες. Οτιδήποτε νέο μετά από αυτή την ηλικία είναι πιθανό να προκαλέσει αντίδραση φόβου. Ένα άλλο φαινόμενο, γνωστό ως “περίοδοι φόβου”, είναι σποραδικά, μικρής διάρκειας, επεισόδια αντίδρασης φόβου που συμβαίνουν συνήθως πριν από την ηλικία των 14 μηνών. Αυτό μπορεί να είναι ένα στάδιο όπου οι σκύλοι αναπτύσσουν φοβίες, αλλά, με θετικές εμπειρίες, μπορούν να το ξεπεράσουν χωρίς μόνιμες συνέπειες.
Οι περισσότεροι εκτροφείς και κτηνίατροι συνιστούν να αποκτήσετε ένα κουτάβι άνω των 8 εβδομάδων. Αυτός ο χρόνος με τη μητέρα τους και τους συνομήλικους τους είναι απαραίτητος για τη σωστή νοητική και κοινωνική ανάπτυξη. Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι τα κουτάβια που αποκτώνται πολύ νωρίς είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν προβλήματα συμπεριφοράς αργότερα στη ζωή τους. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το φόβο που θα βίωνε ένα κουτάβι αν αποχωριζόταν από την οικογένειά του σε τόσο μικρή ηλικία.
Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτές οι πρώτες 8 εβδομάδες ζωής μπορούν να επηρεάσουν την προσωπικότητα ενός σκύλου τόσο με επιθυμητούς όσο και με ανεπιθύμητους τρόπους. Δείχνει επίσης ότι η γενετική συνιστώσα συμβαδίζει με τα γεγονότα που συμβαίνουν μετά τη γέννηση και πώς διαμορφώνουν τη μοναδική προσωπικότητα των μεμονωμένων σκύλων. Ωστόσο, δεν τελειώνει εκεί.
Περιβαλλοντικές επιρροές
Έχουμε συζητήσει συχνά για τη σοβαρή ευθύνη της ιδιοκτησίας κατοικίδιων ζώων. Αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην ανάπτυξη της προσωπικότητας, τόσο στην καλή όσο και στην κακή. Τα κρίσιμα στοιχεία είναι η κοινωνικοποίηση, η εκπαίδευση και το περιβάλλον του σπιτιού. Μια μελέτη βρήκε αδιάσειστα στοιχεία για προβληματικές συμπεριφορές, όπως διαταραχές που σχετίζονται με το άγχος, σε σκύλους που δεν είχαν επαρκή φροντίδα σε έναν από αυτούς τους τομείς.
Η προσωπικότητα του ιδιοκτήτη μπορεί να επηρεάσει την ιδιοσυγκρασία ενός σκύλου. Έρευνες έχουν δείξει συσχέτιση μεταξύ της επιθετικότητας των σκύλων και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Ενώ η γενετική μπορεί να παρέχει το πλαίσιο, η ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων και το κοινωνικό τους περιβάλλον διαμορφώνουν την εύπλαστη προσωπικότητα ενός σκύλου.
Συμπέρασμα
Τρία στοιχεία μπορούν να επηρεάσουν την προσωπικότητα ενός σκύλου: η γενετική, η ανατροφή και το περιβάλλον. Πολλά εξαρτώνται από την εκμετάλλευση του πότε ένα κουτάβι μπορεί να μάθει ταχύτερα όταν είναι νεαρό και ευεπηρέαστο, αλλά κάθε σκύλος θα έχει φυσικά μια μοναδική ιδιοσυγκρασία και θα ανταποκρίνεται διαφορετικά στα πράγματα. Υπογραμμίζει την ευθύνη της ιδιοκτησίας κατοικίδιων ζώων.
