Οι σκύλοι είναι εξαιρετικά κατοικίδια ζώα, αλλά καθώς μεγαλώνουν, μπορεί να αντιμετωπίσουν πολλά από τα ίδια προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν και οι άνθρωποι. Ορισμένοι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων ανησυχούν για την όραση του κατοικίδιου ζώου τους και για το πότε μπορεί να αρχίσουν να χάνουν την όρασή τους, αν αυτό συμβεί ποτέ. Η σύντομη απάντηση είναι ότι οι σκύλοι με οφθαλμολογικά προβλήματα που σχετίζονται με την ηλικία μπορεί να αρχίσουν να χάνουν την όρασή τους από την ηλικία των 10 ετών περίπου, αλλά υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Επιπλέον, οι εκδηλώσεις μείωσης της απώλειας της όρασης στους σκύλους είναι πιο ανεπαίσθητες από ό,τι στους ανθρώπους, επειδή μπορούν να αντιμετωπίσουν αρκετά καλά ελαφρά προβλήματα όρασης. Εδώ, εξετάζουμε τις αιτίες της απώλειας όρασης και παρέχουμε συμβουλές και κόλπα που μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της υγείας του σκύλου σας.
Αντίληψη της κίνησης του σκύλου & νυχτερινή όραση
Οι σκύλοι έχουν διαφορετική οπτική οξύτητα σε σύγκριση με τους ανθρώπους. Η όρασή τους είναι περισσότερο προσαρμοσμένη στην ανίχνευση της κίνησης και στην πολύ καλή απόδοση σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, επιτρέποντάς τους να διαπρέπουν σε δραστηριότητες όπως το κυνήγι και η ανίχνευση. Ωστόσο, η ικανότητά τους να διακρίνουν λεπτές λεπτομέρειες είναι περιορισμένη σε σύγκριση με τους ανθρώπους.
Αντίληψη χρωμάτων
Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι σκύλοι δεν έχουν εντελώς αχρωματοψία. Ενώ δεν βλέπουν τον κόσμο με τα ίδια ζωντανά χρώματα που βλέπουμε εμείς, μπορούν ακόμα να αντιληφθούν ορισμένα χρώματα σε ένα περιορισμένο φάσμα. Βλέπουν κυρίως αποχρώσεις του μπλε και του κίτρινου.
Οπτικό πεδίο
Οι σκύλοι έχουν ευρύτερο οπτικό πεδίο από τον άνθρωπο χάρη στην πλευρική τοποθέτηση των οφθαλμικών κόγχων τους. Οι σκύλοι έχουν οπτικό πεδίο περίπου 250 μοιρών, γεγονός που τους επιτρέπει να βλέπουν αντικείμενα σε ευρύτερες γωνίες. Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι, με μετωπικά τοποθετημένα μάτια, έχουν οπτικό πεδίο 180 μοιρών.
Παράγοντες που επηρεάζουν την όραση των σκύλων
Ράτσα
Ορισμένες ράτσες είναι πιο επιρρεπείς σε συγγενή ή κληρονομικά προβλήματα όρασης, ενώ άλλες έχουν σχετικά πιο υγιή μάτια. Για παράδειγμα, τα Cocker Spaniel είναι επιρρεπή σε καταρράκτη, γλαύκωμα, προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς και ξηροφθαλμία. Εν τω μεταξύ, τα Poodles είναι επίσης επιρρεπή σε καταρράκτη, γλαύκωμα, προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς και υποπλασία του οπτικού νεύρου, μια συγγενή πάθηση που προκαλεί την πλήρη ανάπτυξη του οπτικού νεύρου και τύφλωση στο προσβεβλημένο μάτι.
Στις ράτσες σκύλων που είναι επιρρεπείς σε οφθαλμολογικά προβλήματα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα αγγλικά και γαλλικά μπουλντόγκ, τα Ντάτσχουντ, τα Χάσκι Σιβηρίας, τα Σι Τζου, τα Μαλτέζικα, τα Κόλι και τα Μπόξερ.
Υγεία και διατροφή
Η γενική υγεία και η διατροφή ενός σκύλου παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της καλής όρασης. Η υψηλής ποιότητας διατροφή και οι τακτικές κτηνιατρικές εξετάσεις είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας των ματιών τους και την έγκαιρη ανίχνευση τυχόν οφθαλμικών προβλημάτων, ώστε να αντιμετωπιστούν εγκαίρως. Συμβουλευτείτε αμέσως τον κτηνίατρό σας κάθε φορά που παρατηρείτε κάποια αλλαγή στα μάτια ή την όραση του σκύλου σας.
Πολλές παθήσεις των ματιών εξελίσσονται εξαιρετικά γρήγορα και μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμες βλάβες, εάν δεν αντιμετωπιστούν σε πρώιμο στάδιο. Αναζητήστε μάρκες τροφών για σκύλους που περιέχουν πραγματικό κρέας ως πρώτο συστατικό, ώστε να είστε σίγουροι ότι ο σκύλος σας λαμβάνει πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας. Το συμπλήρωμα ιχθυελαίου και τα αντιοξειδωτικά όπως η λουτεΐνη, το β-καροτένιο, η βιταμίνη C και η E μπορεί επίσης να διαδραματίσουν ρόλο στη διατήρηση της υγείας των ματιών του σκύλου σας.
Τραύμα και τραυματισμός
Ατυχήματα, καυγάδες ή άλλα τραυματικά περιστατικά μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμούς των ματιών που μπορεί να επηρεάσουν την όραση του σκύλου. Η άμεση ιατρική φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας εάν παρατηρήσετε βλάβη στο μάτι.
Γήρανση
Καθώς οι σκύλοι γερνούν, τα μάτια τους, όπως και άλλα όργανα, υφίστανται σταδιακή μείωση της λειτουργίας τους και μπορεί να επηρεαστούν από καταστάσεις υγείας που μπορεί να επηρεάσουν την όραση, όπως ο καταρράκτης, το γλαύκωμα και ο εκφυλισμός του αμφιβληστροειδούς.
Προβλήματα όρασης στους σκύλους
Καταρράκτης
Ο καταρράκτης είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα που σχετίζεται με την ηλικία στους σκύλους. Προκαλούν θόλωση του φακού του ματιού, οδηγώντας σε μειωμένη όραση. Οι μικροί καταρράκτες μπορεί να μην επηρεάζουν σοβαρά την όραση ενός σκύλου, αλλά οι μεγάλοι μπορεί να οδηγήσουν σε τύφλωση και άλλα δευτερογενή οφθαλμικά προβλήματα.
Εκφυλισμός του αμφιβληστροειδούς
Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι ζωτικής σημασίας για την οπτική αντίληψη. Καθώς οι σκύλοι γερνούν, η λειτουργία του αμφιβληστροειδούς μπορεί να μειωθεί οδηγώντας σε μειωμένη όραση. Οι σκύλοι μπορούν επίσης να αναπτύξουν μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο αιφνίδιας επίκτητης εκφύλισης του αμφιβληστροειδούς (SARDS) και προκαλεί ταχεία τύφλωση, η οποία συνήθως πλήττει τους σκύλους γύρω στα 8 με 9 έτη. Αυτή η κατάσταση μπορεί να συνδέεται με άλλα σημάδια ασθένειας και αρχικά επηρεάζει την ικανότητα του σκύλου να βλέπει σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, ενώ στη συνέχεια εξελίσσεται σε πλήρη απώλεια όρασης.
Γλαύκωμα
Το γλαύκωμα είναι μια επώδυνη πάθηση που οδηγεί σχεδόν αναπόφευκτα σε απώλεια όρασης. Εμφανίζεται όταν υπάρχει αύξηση της πίεσης μέσα στο μάτι. Το γλαύκωμα τείνει να παρουσιάζεται σε σκύλους μέσης και μεγάλης ηλικίας.
Προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς
Η προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς είναι μια ομάδα γενετικών παθήσεων που προκαλούν σταδιακή απώλεια της λειτουργίας του αμφιβληστροειδούς. Η πάθηση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε μερική ή πλήρη τύφλωση και είναι πιο συχνή σε ορισμένες φυλές, συμπεριλαμβανομένων των Λαμπραντόρ και των Γκόλντεν Ριτρίβερ, των Τoy Poodles και των Κόκερ Σπάνιελ.
Χάνουν συνήθως οι σκύλοι την όρασή τους;
Ορισμένοι σκύλοι μπορεί να διατηρούν την όρασή τους μέχρι τα γηρατειά τους, ενώ άλλοι μπορεί να εμφανίζουν σημάδια εξασθένησης της όρασης νωρίτερα. Οι λόγοι για τους οποίους ένας σκύλος μπορεί να χάσει την όρασή του είναι ποικίλοι, οι σημαντικότεροι από τους οποίους έχουν περιγραφεί παραπάνω.
Μη διστάσετε να κανονίσετε μια επίσκεψη με τον κτηνίατρό σας αν τα μάτια του σκύλου σας αλλάξουν εμφάνιση- σύντομα θα είστε σε θέση να το διαπιστώσετε με βεβαιότητα.
Σημάδια εξασθένησης της όρασης στους σκύλους
Πρόσκρουση σε αντικείμενα
Αυξημένη αδεξιότητα
Αργή κίνηση κατά τη διάρκεια των περιπάτων
Θολά, γαλαζωπά ή αφύσικα μάτια
Αλλαγές στη συμπεριφορά
Ευαισθησία στο φως
Αποφυγή των σκοτεινών περιοχών
Αντιμετώπιση ενός σκύλου με προβλήματα όρασης
Αποφύγετε να μετακινήσετε έπιπλα ή να κάνετε σημαντικές αλλαγές στο χώρο διαβίωσης του σκύλου σας.
Χρησιμοποιήστε προφορικές εντολές για να καθοδηγήσετε το σκύλο σας.
Εξετάστε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσετε αρώματα ή υφές για να επισημάνετε σημαντικές περιοχές στο σπίτι σας, ώστε να διευκολύνετε το σκύλο σας να τις βρίσκει σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού.
Χρησιμοποιήστε αρωματικά ή θορυβώδη παιχνίδια για να διατηρήσετε την παιχνιδιάρικη διάθεσή τους.
Κατανοήστε το πρόβλημα υγείας του σκύλου σας που προκαλεί τη διαταραχή της όρασης και παρακολουθείτε συχνά εξετάσεις με τον κτηνίατρο ή τον κτηνιατρικό οφθαλμίατρο για να παρακολουθείτε την πρόοδο.
Να είστε υπομονετικοί και να δείχνετε κατανόηση καθώς ο σκύλος σας προσαρμόζεται στην αλλαγή της όρασής του. Μπορεί να υπάρξουν στιγμές που είναι θυμωμένος ή φοβισμένος και χρειάζεται επιπλέον παρηγοριά.
Περίληψη
Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πούμε αν ο σκύλος σας θα χάσει την όρασή του, είτε εντελώς είτε μερικώς, και πότε θα συμβεί αυτό. Οι περισσότερες εκτυφλωτικές παθήσεις των ματιών στους σκύλους συνδέονται με το γήρας, αλλά όχι όλες. Τα μάτια των σκύλων μπορεί φυσιολογικά να αποκτήσουν μια θολή όψη μετά την ηλικία των 8 έως 10 ετών και δεν συνεπάγεται καμία απώλεια όρασης.
Τα προβλήματα υγείας που προκαλούν απώλεια όρασης είναι πιο συχνά σε ορισμένες ράτσες, οι οποίες έχουν προδιάθεση για διάφορα προβλήματα, όπως εκφύλιση του αμφιβληστροειδούς, καταρράκτη και γλαύκωμα. Ωστόσο, άλλες οφθαλμικές παθήσεις μπορούν να επηρεάσουν κάθε σκύλο και να προκύψουν από τραυματισμό, υποκείμενα προβλήματα υγείας και ηλικία. Οι συχνές εξετάσεις με τον κτηνίατρό σας μπορούν να σας βοηθήσουν να εντοπίσετε τυχόν προβλήματα νωρίς.
